شکر گویم گل من ، سنگ صبورم شده ای

شکر گویم گل من ، سنگ صبورم شده ای
آمدی باعث این ،جشن و سرورم شده ای *

اطلس پیرهنت ، برده دلم را به کجا
پیری ام را بنگر ،شاهد شورم شده ای *

معدن زر که کم است هدیه کنم ،قلب خودم
حال خوش داده ای و مست غرورم شده ای *

شهرتم بوده که دلبسته دنیا نشدم
عاشقت گشتم و توگنج حضورم شده ای*

تا تو را دیدم از اول ،گفته ام نیمه توست
مایه ی شادی این قلب شکورم شده ای *

جان راد است به دستت ، نشکن شیشه دل
حاصل عمر منی ،جام طهورم شده ای *

منوچهر فتیان پور