چو ماه در دل شب تابان شدی

چو ماه در دل شب تابان شدی
مالک روح و قلب جانان شدی

مهمان اسمان دلت کن مرا
ای که چو خورشید در دلم، تابان شدی
هر لحظه در فراق تو سوختم
تو مرهم تمام زخم‌های دوران شدی

در سایه‌ی عشقت، دل آرام گرفت
ای نوازش عشق، تو درمان شدی

دلم به یادت همیشه پر می‌زند،
تو اما سکوت بعد از طوفان شدی

جز تو در این جهان نمی‌جویم
تو همدم دردهای پنهان شدی.

ساجده خنافره

بیا این بهار بنویسیم

بیا
این بهار
بنویسیم
تفسیرِ جدیدی
بر آیه ی عشق

شاید...!
این گونه
ختمِ به خیر شود
سپیدیِ عاشقانه ها
میانِ سجاده ای
که بر آسمانِ زلالِ چشمانت
گسترده ام.

فریبا صادق زاده