آبی چشمانت

آبی چشمانت
نقش به آسمان
بی رنگ نقاشی زد
از گوشه طوسی بوم
قطره ای در امتداد شب چکید
دستان لرزان باد
حجم سرگردان
گیسوانت را
به ساقه های ترد بابونه پیوند زد
ماه در سکوت دریا شکست
هر نیم در
سیل بی بدیل
اشک گونه هایت
بر حصار گوش تو گیلاس شد
در حاشیه بوم رنگ راکد انتظار
نیلوفری،
رد پای مردی را سایه روشن کشید....
تا واقعیتی
در خیال ستاره ای دور
لبخند خاطره
همسفر چشمان من شود

تورج آریا