(‌دوستت دارم و از حال دلت بیخبرم

(‌دوستت دارم و از حال دلت بیخبرم
چه کنم کز غم عشق تو در آمد پدرم)

گر چه من بی خبرم تا به حقیقت نه چنین
که ز احوال تو و عشق تو من بی خبرم

دل ز زلفت نبرم زانکه به طراری دل
این چنین فتنه گرفتست ولایت به سرم

دیده در خون و دلم شست و برفت از دل من
تا به دامن ز غمت دست به دامن نبرم

به هوای لب یاقوت تو ای چشمه خضر
بر سر چشمه ی حیوان همه شب تا سحرم

هر شبی تا سحر از دست خیال تو چو شمع
تا سحر جامه به خون دل و سوز جگرم

با خیال تو چو شمعی و چو شمعم شب و روز
همه شب تا به سحر اشک همی بر بصرم

گر چه چون ابر بهاری به بهار از سر ناز
می‌برم گریه به امید که تا در نگرم

در غم عشق تو با آن که دوایش لب توست
من ندانم که ز حسرت چه بیاید به سرم

هر زمانم ز لب لعل تو جانی دگرست
هر زمان از نفس باد خزان در خطرم‌

امین طیبی