تالبخندزدی عشق فریاد زد

تالبخندزدی عشق فریاد زد
نسیم صبحگاهی تو را بر شاخه های شمشاد زد
چشم هایت درخشید
خورشید گل لاله را در گوش باد زد
سید حسن نبی پور

بال نداشت

بال نداشت
درخت افسرده
که کوچ کند
از خیال پرنده.
سید حسن نبی پور

دریچه ای رو به آفتاب

دریچه ای رو به آفتاب
دلم روشن است
که تو
با آفتاب گردان ها
می آیی

سید حسن نبی پور

من عشق تو را در سینه ام پنهان می کنم

من عشق تو را در سینه ام پنهان می کنم
دست از تو نمی کشم و مهرت نهان می کنم
حالا که از عشق فقط مانده ست دلتنگی
گر خار به دستت برود چشم گریان می کنم

سید حسن نبی پور

از ماندن نگو

از ماندن نگو
بوی رفتن می‌دهد
جامه‌ات.

سید حسن نبی پور

تالبخندزدی عشق فریاد زد

تالبخندزدی عشق فریاد زد
نسیم صبحگاهی تو را بر شاخه های شمشاد زد
چشم هایت درخشید
خورشید گل لاله را در گوش باد زد
سید حسن نبی پور

قلبم را در اعماق اقیانوس ها

قلبم را
در اعماق اقیانوس ها
کوه های سر به فلک کشیده
و درختان بلند سپیدار
خواهی یافت
چون خورشید
در جانم
تو را تابیده است

سیدحسن نبی پور

آغوشت در بهار جوانه می زند

آغوشت در بهار
جوانه می زند
سبز می کند
طبیعتم را
و گل می دهد گونه هایم
وقتی که
باغ دستانت
به آغوشم می رسد.

سید حسن نبی پور