گل باغ دلم را بیهوده مچین

گل باغ دلم را بیهوده مچین
قلب شکسته ام را مزن برزمین
آن شاخۀ گل سرخ که به تو دادم
چند روزی نگه دارش به یاد دیرین
به یاد آن باغ سر سبز و زیبا
به یاد روزهای نشاط انگیز شیرین
بوی شبدر و بوی عطر گل یاس
پرواز پروانه ها بر گل های رنگین
نغمه شاد پرندگان بر شاخسار
شنای ماهیان در آب بلورین
زیر سایۀ آن درختان پر ثمر
آویخته بود گیلاس شاخه بر پرچین
کنار چشمه مانده بود به یادگار
دل ربایی با زنجیر با یاقوتی نگین
تا هرگز نرود یاد ایام از دل
تا بماند آن در چشم چو خوابی سنگین

منصور چقامیرزایی