[کلیک و کشیدن برای جابجایی] ​ آدمی اگر هیچ چیز در این دنیا نداشته باشد،

​

 ​

آدمی اگر هیچ چیز در این دنیا نداشته باشد،
باز هم چیزی هست که باید بابت آن
هر ثانیه شادی کرد و آن "وجود داشتن" است.
وجود داشتن برای عشق ورزیدن به تمام کسانی
که ما را در زندگیشان پذیرفته‌اند.

​

گفت وگو با مرگ

به مردی که یک پایش را از دست داده است،
گفتنِ اینکه کسانی هستند که هر دو پایشان را از دست داده اند،
تسلی دادن نیست بلکه دست انداختنش است.
در درجه‌ی معینی از درماندگی و بیچارگی،
دیگر هر مقایسه‌ی کمّیت معنایش را از دست می‌دهد...