میشه از مسیر خنده هات

میشه از مسیر خنده هات
به آرامش رسید
میشه با دیونه بازیات
دریا رو بغل کرد
میشه زیر بارون تو ساحل
غرق موج موهات شد
مو فرفری لعنتی جذاب
میشه تا ابد
محو تماشای چشمات شد
حِسم به تو مثل ماهی است
که تازه دریا رو از نزدیک دیده

دکتر محمد کیا

عشق در چشمانت

عشق در چشمانت
به سجده افتاده
قیام کن
تا دوباره از چشمانت
سوره عشق نازل بشه
دکتر محمد کیا

و قلبم ادامه خواهد داد

و قلبم
ادامه خواهد داد
دوست داشتنت را
در زمانی که کلاغ ها
برای قناری ها دلبری می کنند

دکتر محمد کیا

بگو دوسِت دارم

بگو دوسِت دارم
تا قلبم از مهربونیت بسوزه
بگو دوسِت دارم
تا چشمات بَند دلمُ پاره کنه
بگو دوسِت دارم
تا از چشمات مثل برگای پاییز
غزل غزل شعر و ترانه بباره
بگو دوسِت دارم
تا در دل مُردابی م
پُر از گُلای نیلوفر شِه
دکتر محمد کیا

گاهی باید معجزه ی که خدا داد

گاهی باید
معجزه ی که خدا داد
پنهونش کرد
حتی برای کتابهای عاشقانه

دکتر محمد کیا

درسته بی تو می گذره

درسته بی تو می گذره
ولی از صبر...
که بی تو خسته شده چه کنم؟
من بعد از تو
هر جا که رفتم
نشناختنم...

دکتر محمد کیا

اسمت رو نوشتم

اسمت رو نوشتم
رو موجای آبی دریا
دریا چه کیفی می کرد
وقتی می گفتم دوست دارم
موجای دریا بجای کوبیدن به صخره ها
می کوبید به قلب عاشقم
قصه ی من و تو سالها میگذره
ولی تو هنوز نیومدی

دکتر محمد کیا

اگه روزی از تو ننویسم

اگه روزی از تو ننویسم

حتی دل خودکار آبی من برای چشمانت تنگ میشه

این روزا که نیستی

کلمات پُرشوری که از عمق دلم جاری میشه

دلتنگ دیدار تو هستند

نمی دانم گناهم چه بود که جدایی از تو

شد حکم جزای گناه نکرده م

اگر بیایی بهت قول میدم

نگاهم چشمانت را ضمانت میکنه

به جان خودت قسم اینجا در قلب من

حد و مرزی برای حضورت نیست

بدونه تو شدم مثل ماهی که

زیستن را در بیرون از آب رو بلد نیست

این روزا اشکهایم رو به پروانه ها هدیه میدم

نگاه سردم رو به آدم برفی های مزرعه دل سرد تو

می بینم تو دستات پُر از سیب است

مگر در خانه کوچک من سیب نبود؟!...

شدی مثل ثانیه شمار ساعت

تند تند عاشق میشی و سیب ها رو گاز میزنی

این روزا من و تیک تاک ساعت رو دیوار

می شماریم لحظاتی که بی تو گذشت

هنوز من و ساعت صفر عاشقی

منتظر اومدنت هستیم
عشق هیج وقت فراموش نمی شه

حتی اگه تو بخوای

دکتر محمد کیا