جهان بدون تو لبریزِ اضطراب من است

جهان بدون تو لبریزِ اضطراب من است
و عشق، حادثه‌ای در کتابِ خواب من است

تو آفتاب شدی، سایه را رها کردم
هر آن‌چه غیر تو باشد، غبارِ آب من است

به هر نگاهِ تو معنای تازه‌ای دادم
که کشفِ ساده‌ی رازِ هزار باب من است

مگو "به راه بیا"، رفته‌ام، نمی‌بینی؟
که هر چه هست، مسیرِ سقوط ناب من است

نگاهِ توست که شب را طلوع می‌بخشد
و چشمه‌سارترین بیت در کتاب من است

تو در سکوتِ منی، چهره‌ای بدونِ نقاب
که خنده‌ات، گلِ پنهانِ انقلاب من است

شکسته خاطره‌ات در غروبی از تردید
و قابِ خالیِ تو، داغِ بی‌جواب من است

تو مثلِ آینه‌ای، بی‌نیاز از تکرار
ولی حضورِ تو معنای انتخاب من است

به هر کجا بروم، سایه‌ات نفس بکشد
تو در هوای منی، گرچه در سراب من است

لبت ترانه‌ی لبخندهای خاموش است
و بوسه‌ات، غزلی از شرح التهاب من است

میانِ گیسوی شب‌تابِ تو گم است دلم
شبیه باد، که گم در حبابِ خواب من است

ببین که عشق تو با من چه کرده این روزا
که هر چه غیر تو باشد، فقط عذاب من است

مهرداد خردمند