آرزوی دیدن روی ترا دارد دلم

آرزوی دیدن روی ترا دارد دلم
بر زبان نام ترا هر لحظه می آرد دلم

آنچنان شوق تماشایت به سر افتاده است
کاسه چشمم پر از اشک است و می بارد دلم

من زمینی مستعدم بهر کشت و زرع عشق
بذر مهرت را به اشک و عشق می کارد دلم

ترسم از این روزگار و بی سر و سامانیم
داغ حسرت را به جانم گو که نگذارد دلم

بی نصیب از لذت دیدار رویت چون کنم؟
دائم الذکرم ز بس نام تو می آرد دلم

طاقت و تاب تحمل از وجودم رفته است
بار سنگینش به جان را گو که بردارد دلم

عیش و طیش و بغض و کین ما چو در دست دل است
کن وساطت تا مرا دیگر نیازارد دلم
سید محمد رضاموسوی