نادان شدن به کارِ جهان عینِ دانایی‌ست

نادان شدن به کارِ جهان عینِ دانایی‌ست
هر جا که زخم کاری‌ست، مرهم، شکیبایی‌ست
با خُردِ خام، خصم مشو، بر جهلشان مپیچ
در اوجِ قدرتت، نَبَود خشم، بینایی‌ست
بگذار تا گمان کنند از فهم، بی‌نصیب
این سادگی ز حکمت و رازِ توانایی‌ست
هر کس به کینه دوخت رهی، در بلا فتاد
آرام باش! صبر، همان فتحِ فردایی‌ست
دنیا دو روزه بیش نَبُوَد، خنده زن به چرخ
این جرعه از سکوت، شرابِ مسیحایی‌ست
عطیه چک نژادیان