گر که آرمانی به ذهنت پیوست .

گر که آرمانی به ذهنت پیوست .
نتوان گفت که آرزویی به حقیقت پیوست .
گله از بخت بلندت ننمایدبر راه نیاز .
شعله بر جان فکند ،گر که به همت پیوست .
یک نظر برخود و دیگرنظری بر دگران .
شهد شیرین سعادت به دلت کام به بست .
گر به تنهایی دنیای خودت سایه شوی .
نتوان گفت که رویا به حقیقت پیوست .
گر به تلاشی بر بهبودی خود ناز کنی .
غم وغصه ودردی به طالعت خواهد بست .
نتوانی که به آرمانت قبله کنی .
که تلاش دگری بایدبست به دست .
مگر زاین این چاره دگر میسور است .
و تلاش دگری بر جا هست ...؟
که به آرمان زخودت باید رست .؟
احمدرضاآزاد