بدنبال هوای تازه میگردم نمیابم

بدنبال هوای تازه میگردم نمیابم
نمیدانم که بیمارم ویا بیدارخوابم

غروبی با خیالت با خودم در گفتگو بودم
نفهمیدم کجا یک لحظه میدادی جوابم

بخود باز آمدم رفتم همانجایی که باهم
هزاران بار کرده آتش عشقت کبابم

تو با ساز خیالم رقص وشوری داشتی
ومن عاشق ترین مجنون با حال خرابم

نگاهت شوق شیرین ، اخمهایت شور لیلی
منو قلب شکسته مانده در چنگ ربابم

زمانی خوف یک کابوس میافتد بجانم
و من تا آخرین دلواپسی ها در تب وتابم

اگر دلواپسیهایم برایت ارزشی دارد
نجاتم ده ،غریق مرگ تدریجی مردابم
محمد توکلی