از بام نگاهت بر ما نظری هست

از بام نگاهت بر ما نظری هست
ما منتظر گوشه چشمی به فغانیم
امید رسیده به آفاق باران نوازش
بخشای خطایم که پائیز نهانیم
دستی گرفتم به نیایش چه بگویم
افتاده آن دل به اندوه چنانیم
گفتی بخوانم به تضرع شاید به نگاهی
لبخند رضایت بنشانم که همانیم
نومید مباد آهی کز خار مغیلان ها
ناید گزندی گر به پناهش بنشانیم

عبدالمجید پرهیز کار