دیگر اکنون با بهانه

دیگر اکنون با بهانه
در زمستان
باز باران
می زند تق تق به شیشه
می چکد از شیروانی
با نوای آسمانی
در نواحی شمالی
گویی او دارد قراری
دیده از دور
دختری ابرو کمانی
با نمودی ارغوانی
زیر باران
خیس و شادان
زلف خود کرده پریشان
راه می‌رفته خرامان
تا رسد بر بیشه زاران
در دل یک روز عالی
در کنار جویباران
رقص می کرد
رقص می کرد
به چه زیبا
به چه زیبا

نیر صفری