من مات من العشق نباشد به وحید

من مات من العشق نباشد به وحید
چون عاشق او حیاً علی الحی ، لشدید

من حیَّ علی العشق بباشد چو شهید
چون عشق شده در دل او حبّ شدید

حالا شده دل چنان به آهن لحدید
او از زَمَن و مَکَن دگر چون بپرید

نه آرزویی به دل به جز روی فرید
دیگر به ابد شده تمام نور حمید

چه اکبر و هم بزرگ گشته به مجید
هر دم به دلش وزد دگر نورِ نوید

در راه صنم گشته و خلقش چه جدید
در راه علی چون شده سیّد چه سعید

عرشی شده عاشق به همان حبلِ ورید
من حیّ علی العشق فقد حیَّ شدید
سید جعفر مطلبی