ای کاش که لب‌بسته‌ی دستان تو باشم

ای کاش که لب‌بسته‌ی دستان تو باشم
موضوع به‌هم‌خوردن مژگان تو باشم

آغوش تو سرزندگی باغ کویری است
ای کاش که شهزاده‌ی ماهان تو باشم

هرکس به قدم‌گردی راهی است مخیّر
من محو تماشای دوچشمان تو باشم

از مرحمت آینه‌ خرسندم و این بار
غمخوار ترک‌خوردن ایمان تو باشم

یک گوشه‌ زدم ریشه, زمستان شده اما؛
واجب شده مستأجر گلدان تو باشم

باید که بشویم ورق از گردش خودکار,
ای شاعر بالفطره, غزلخوان تو باشم

محمد مهدی کریمی سلیمی