شبهای گیسوی تو و

شبهای گیسوی تو و
مهتاب چشم ات
میخانه ی روی تو و
گیلاس لب هات
لحن تمنای من و
نازِ نگاهت
...
اینها بماند !
بالا مکانی !
چند آسمان تا سرزمین بکرِ اندام تو راه است ؟
در خلوت همواره ام یاد تو اغلب می تراود
نوستالژی زیبای من!
تکرار شد
ناز نگاه و
شب های گیسوی تو و
میخانه ی روی تو و ...
هی می شود تکرار دل مشغولی ام
هی نامکرر !!!

رضامحمدصالحی