همیشه هم که بالارفتن خوب نیست!

همیشه هم که بالارفتن خوب نیست!
همیشه که نباید بالا رفت و قله‌های بلندتری فتح کرد.

خوب است گاهی همانجا روی قله‌ی دنج و کوچکی که فتح کرده‌ای دراز بکشی،

دستت را زیر سرت بگذاری و از تماشای شکوه بکر آسمان، لذت ببری.

گاهی خوب است بنشینی، نفس عمیقی بکشی، آتشی روشن کنی،

چای بنوشی و به قله‌های بزرگ‌تری فکر نکنی.

خوب است گاهی به جای ادامه دادن، به نصیحت ابرها گوش کنی،

بساطت را جمع کنی و زیر آرامش صخره‌ای پناه بگیری تا مبادا باران بزند و خیس شوی

، تا مبادا خاک زیر پایت سست شود و سقوط کنی.

چیزی با ارزش‌تر از آرامش وجود ندارد.

بگذار عابران پایین‌دست، آرامش تو را ببینند،

تو را با دست به هم نشان بدهند و هوای صعود به سرشان بزند، بگذار دلیل آغاز، تو باشی.

نفسی که تازه کردی، دستی به زانو می‌زنی، بلند می‌شوی و ادامه می‌دهی،

آرامشت را حفظ کن و به جای تمرکز کردن روی مقصد، از مسیر، لذت ببر،

که لذت و اشتیاق بی‌واسطه، در مسیر است، نه در مقصد!

#نرگس_صرافیان_طوفان