نشود باور من بی تو دلی خون نشود

نشود باور من بی تو دلی خون نشود
کلبه‌ای را بشری باشد و محزون نشود

مِهر تو جام حیاتی‌است پر از روح خدا
نشود عقل بنوشد ز تو مجنون نشود

نور زیبای رُخت را که به ماه ناز کند
بس محال است کسی دید و دگرگون نشود

گفته بودی که ز هر اشک کنیم یاد حسین(ع)
قطره از وادی این بحر که بیرون نشود

هر که در راهِ ولی چون تو به خدمت برخاست
بخدا روز اَسَف لحظه‌ای دلخون نشود

تحفه‌ای داده به تو شاه خراسان ز کرم
که برابر به کف‌اش ثروت قارون نشود

حرف حق است که حیّ ابدی اند شهدا
او که در راه خدا رفت که مدفون نشود

بود اتمام کلامم به تو ای ابراهیم
نشود باور من بی تو دلی خون نشود

علی یوسفی

تنهایی دردیست درون سینه

تنهایی
دردیست درون سینه
درد دوری
درد بی تو
نبودنت کنارم
فاصله های جدایم کرده
جدا و درمانده از تو
تنها همانند تک ستاره
شب های تار
شب های تنهایی
شب های نبودنت بیدار ماندن
با خاطراتت
خاطرات تلخ و شیرین
خاطرات درکنارت بودن
خاطرات تلخ جدا شدن از تو
خاطرات دوری و بیادت بودن
خاطرات لحظه به لحظه
به تو فکر کردن
اری تمام لحظه هایم توبودی
و خواهی بود...
ای معبود قلبم
ای تنها شاه نشین قلبم.

علی یوسفی