باز کن موها را

باز کن موها را
بریز
عطر ماه را
باز کن موها را
بریز بر شانه‌های شعر
معنا را از جهان بگیر

بوسه بوسه بدم در دهان من
دهانم از کلمه خسته‌ست

بوسه بده
بیگانه کن مرا با کلمه
بوسه بده
بگیر
زمان را از زندگی بگیر

بوسه‌بده بخند
نظم این مردگی را به هم بریز
بوسه‌بده بخند
ترس و دلهره در جان غم بریز

باران باش ببار
آینه کن جاده را که من‌ام

بوسه بده ریتم را بریز در رگ سکوت

برقص
بریز کرشمه را در هوای غزل
بوسه بده بخند
برسان ماه را به پلنگ
تنگ را به ماهی تشنه
برقص
بموج
بموجان آبی پیرهنت را
بوسه بده
بگیر
ساحل را از حافظه‌ی این نهنگ خسته بگیر

من ‏رد پای توام

جنگل
‏رد پای باران است
‏ویرانه
‏رد پای توفان
‏من
‏رد پای توام
‏همیشه پشت در خانه‌ات
‏تمام می‌شوم…

علیرضا راهب
یادش گرامی