نه قصیده نه غزل نه مسمط گویم

نه قصیده نه غزل نه مسمط گویم
بُن معنا به دو خطی نه مُطول گویم

نقض و نغز رابه شیرینی مضمون غزل
از بطن دیوان مُطول مختصر میگویم
امیرعلی مهدی پور

مست بودم چون کودکی که ندارد به یاد

مست بودم چون کودکی که ندارد به یاد
آنچه از او یاد دارند دیگران جز خود به یاد

کاش رها بودم اینچنین از غم و داد
ز بیهوشی و مستی در فراموشی و یاد
امیرعلی مهدی پور

بسته ام بردار فلک پای دلِ خویش اگر

بسته ام بردار فلک پای دلِ خویش اگر        
برود درپی عشق یا سخن از هجر راند

کِشم ازدفتر خاطر به برون چوبِ الف
بزنم ترکۀ  تنبیه به پای دل اگر...

بکشد ناز دلی یا بشود سر به هوا
ندهم بار دگر گوش برآن داد و هوار
امیرعلی مهدی پور

قدحی درپَرشال و سپر انداز به خرابات شدم

قدحی درپَرشال و سپر انداز به خرابات شدم

مِی نشد مایۀ تسکین و مِی آلوده شدم

امیرعلی مهدی پور

چال گونه دیدم و واله و حیــران از آن

چال گونه دیدم و واله و حیــران از آن
عشوۀ طنــازِ قمر روی پری پیــکرِ
تن ناز زهــی صـــانع یک دانه و
مفــردکه مُنوربنمــود دیدۀ
مارا برنیم حجـاب رُخ
زیبا صنمِ خوش
قدوبالا کز خندۀ
ریزش عیان شد دوتا
گونۀ چال ولبخندملیحــی
زپریروی خوش اندام به ســــر
حدکمال و وجنات و سکنات و وجه
تسمیه قد سرو مثالش زگیســـــــــــوی
کمنـــدو کمــر بارک و نازَک گل انـدام...

امیرعلی مهدی پور

آن دم که رها گشتی ز نفس و طمع خویش

آن دم که رها گشتی ز نفس و طمع خویش

باز آی و بجو حقیقت و شریعت خویش

امیرعلی مهدی پور

ما خانه خراب دل خویشیم و خرابات نشین

ما خانه خراب دل خویشیم و خرابات نشین

الفتی نیست مارا به دل خرابانِ آباد نشین

امیرعلی مهدی پور

دیدم اورا باز ولی اوی من همدست او

دیدم اورا باز ولی اوی من همدست او
دست درمیان و درحصار دست او

تیر نگاه برچشم من مرگ عشق درچشم او
اشک در چشمان من ذوق در چشمان او


امیرعلی مهدی پور