عشق مدتهاست روی صندلی در این اتاق

عشق مدتهاست روی صندلی در این اتاق
با سیاست بر جهان فرمانروایی میکند

چشم بستیم و غلامِ حلقه در‌ گوشش شدیم
از قضا جای خدا حتی خدایی میکند

عقل را حد میزند ، منطق به دار آویخته
ذهن را درگیر با انسان گرایی میکند

ما چگونه بی صدا لب بر سکوتی دوختیم
کین چنین تَن به دام دل هوایی میکند

راه حلت را برای خود نگه دارش که عشق
با قوانین خودش مشکل گشایی میکند

در خیالتت اگر برصورتش سیلی زدی
او همان را در حقیقت رونمایی میکند

پیرمردی را به حرکت میکشد احساس عشق
نوجوانی از غمش بی اشتهایی میکند

وصل او را قسمتم کن یا به زورش آورم
عشق با دستان من آدم ربایی میکند

ریحانه فراهانی