ناز و کرشمه‌ی تو اگر در سَحر نبود

ناز و کرشمه‌ی تو اگر در سَحر نبود
از عشق و عاشقی به جهان، هیچ اثر نبود
از دلفریبیِ تو شراری به جانِ ماست
گر زلفِ تو نبود ز غوغا خبر نبود
نازیدن و خرامشِ تو بی‌بدیل هست
چشمت اگر نبود، تو را این ظفر نبود
بردار دست و بگذر از این جانِ بی‌بصر
من را گنه چه بود؟ دلم را حذر نبود
این را هزار بار به دادار گفته‌ام
گر زینتی نبود، مرا بال و پَر نبود
چون روی خوش ز مرحمتِ اوست، باک نیست
خورشید اگر نبود، به شب این قمر نبود
نوری فتاده بر دلِ عاشق ز روز عهد
این نور اگر نبود به عالم هنر نبود
محمد-علی زرندی