عشق تو هق هق مرا عین ترانه میکند

عشق تو هق هق مرا عین ترانه میکند
مکتب بلبل چمن گلشن خانه میکند

با دهنت غریق را نفس دهی، زنده کنی
غریق چشم روشنت چنین بهانه میکند

باغ گلی با اشک خود به گل نشانده ام دگر
نسیم آن به سوی تو صبا روانه میکند

هر غزلم چو زلف توست چون ره باد میدهی
شانه تو شعر مرا یکسره شانه میکند

قامت این خزان ما منتظر نسیم توست
باد بهاری گر وزد باز جوانه میکند

تیر نگاه میزنی هر که ترا تمایل است
شکر خدا که تیر تومرا نشانه میکند

دعای من برای توست تا که نفس مرا رود
و لعنت شبانه روز، بر این زمانه میکند
جعفر تهرانی