عاشقانه ام

عاشقانه ام
کلبه ای ابری ست
در احاطهٔ باغ های رؤیا
و من در بستر اندیشهٔ عشق
لبالب از بوسهُ آغوش
زنی را نظاره می کنم
در حریری از خیال
با فنجانی پر از ماه در یک دست
و دست دیگرش
که خوشه چین ماهُ شبنم ست
در قاب لب هایش
یک مزرعه مریم می خندد
و از ردّ پایش
باغی از پروانه می روید

و شاخه های شعر من

تو را جوانه می زند  

پرویز صادقی