وَقتی که تَمامَت را برای کَسی خَرج میکُنی

وَقتی که تَمامَت را برای کَسی خَرج میکُنی
اَگر هَمان شَخص یکروز نَباشَد خودَت را گم میکُنی،
و باقی عُمر تو میمانی و دو راهی ها
و خیالی که هر شب تو را به سَمتش میکشد.

آرمان تمسکنی