همه می دانند؛

همه می دانند؛
همه می دانند؛
که من و تو از آن روزنه ی سرد
عبوس؛ باغ را دیدیم
و از آن شاخه ی بازیگر دور از دست
سیب را چیدیم
همه می ترسند
همه می ترسند
اما من و تو
به چراغ و آب و آینه پیوستیم!!

فروغ فرخزاد