خاطره . . .

این کشنده است، خاطره‌ ها را می‌گویم.
پس به بعضی چیزها نباید فکر کرد،
همان‌هایی که برای آدم عزیزند.
یا نه، اصلا باید به آن‌ ها فکر کرد،
چون اگر فکرشان را نکنی خطر این هست که
آن‌ها را یکی یکی در حافظه پیدا کنی.
یعنی باید یک مدتی، یک مدت حسابی،
فکرشان را بکنی، هر روز و چندبار در روز،
تا وقتی که یک لایه لجن رویشان را بگیرد
به طوری که دیگر نتوانی از آن رد بشوی.
قاعده کار این است.