ای زلف تو دام دل دانا و خردمند

ای زلف تو دام دل دانا و خردمند
دشوار جهد دل که در افتاد درین بند

اندر دل من بود نهالی ز صبوری
بادی بوزید از تو و از بیخ برافگند

بودیم خردمند، که زد عشق تو بر ما
دیوانگی آورد و نماندیم خردمند
$امیر_خسرو_دهلوی

لذت وصل نداند مگر آن سوخته‌ای

لذت وصل نداند مگر آن سوخته‌ای
ڪه پس از دوری بسیار به یاری برسد ♥️

امیرخسرو دهلوی

ای دل خسته، چه جویی؟ مرهم از شیرین لبی؟

ای دل خسته، چه جویی؟ مرهم از شیرین لبی؟
کو به شوخی دردمندان را به مرهم می‌کشد

امیرخسرو دهلوی

جانم فدای زلف تو آن‌دم که پُرسَمَت:

جانم فدای زلف تو آن‌دم که پُرسَمَت:
"این چیست؟ مویِ بافته؟"
گویی که "دامِ توست..."

امیرخسرو دهلوی

من خود بَلای خویشم

من خود بَلای خویشم
از خود کُجا گریزم ...؟

امیر خسرو دهلوی

جهان بی عشق سامانی ندارد

جهان بی عشق سامانی ندارد
فلک بی میل دورانی ندارد

نه مردم شد کسی کز عشق پاکست
که مردم عشق و باقی آب و خاکست

چراغ جمله عالم عقل و دینست
تو عاشق شو که به ز آن جمله اینست
امیرخسرو دهلوی

در دیده‌ی من

در دیده‌ی من

جمله خیال اند و تو نقشی

بر خاطر من

جمله فراموش و تو یادی . . .

"امیرخسرو دهلوی"

دردمندِ عشق را دارو به جز دیدار چیست؟

دردمندِ عشق را
دارو به جز دیدار چیست؟
#امیرخسرو_دهلوی