زیر پایت سنگ فرش‌ِ دل چنین افتاده بود

زیر پایت سنگ فرش‌ِ دل چنین افتاده بود
قصد من از دیدنت تنها نگاهی ساده بود
کاش آن شب زل نمی زد چشمهایم سمت تو
خود گمان کردم نگاهت هم به من دل داده بود
تازه فهمیدم که دنیا یک سرابی بیش نیست
عشق بازی های تو تقصیر جام و باده بود
یک شب از دل عشق خود را هدیه دادم خوب من
عذر می خواهم که دل اینگونه پاک و ساده بود
می روی از یاد من اما پُرم از خاطرت
می روی اما بدان در تو دلی جا مانده بود

لیدانظری