من و احساس قرار است که با هم باشیم

من و احساس قرار است که با هم باشیم
شاد و بی فاصله همسایه ی شبنم باشیم

دست در دست هم از کوچه ی یک شعر قشنگ
در غزل جاری و با قافیه همدم باشیم

بر لب ساحل دریای خیال از سرِ شب
مستِ حالاتِ خوشِ بارشِ نم نم باشیم

پایکوبان به تمنای سفیر گل سرخ
راضی از رایحه ی شوق دمادم باشیم

بین غوغای نگاهِ مه و شب‌های بلند
شاهد چیرگی عیش فراهم باشیم

پر پرواز گشاییم به سر حد افق
فارغ از مشغله ها شهره عالم باشیم

اگر افتاد به تقدیر کسی در غم و درد
نکته ی شعر همین جاست که مرهم باشیم

علیرضا حضرتی عینی