دو صد عاقل نداند شرح این آشفتگی ها را

دو صد عاقل نداند شرح این آشفتگی ها را
پریشان حالی دیوانه را هشیار کی داند
بیا جانا مگو جز من ز احوال دلت با کس
که احوال دل دیوانه را دیوانه می داند
مرا ساقی بنوشان از شراب عشق کین مجنون
دوای قلب بیمارش در این میخانه می داند
هر آنکس قطره ای نوشید زین شهد بلاپیشه
خدایش دوش در این ساغر و پیمانه می داند
بیا جانم بگیر و عشق را با من تو معنا کن
که قدر عافیت را این دم مستانه می داند
ندانم من کدامین غم چنین رسوا کند دل را
که اسرار نهانش هر خش و بیگانه می داند

علی کسرائی