آسمونِ بی ستاره

آسمونِ بی ستاره
سقفِ من میشه دوباره
سَرَمو بالا گرفتم
تا شاید ابری بباره
مِثِ برگ، بدون شبنم
دنبالِ یه قطره بارونه تنم
تو منو ازم گرفتی
کی میفهمه این منم
بی تفاوت از کنار من گذشتی
روزی که رفتیو دیگه برنگشتی
قلبمو رها کردی تو، ولی
خاطراتت رو تو قلبم جا گذاشتی
خط به خط خاطره هاتو میخونم
آخرِ قصه ی عشقو میدونم
تو که نیستی و نبودی، ولی من
کنار آرزو هامون میمونم
واسه بارون مینویسم
واسه دریا میگم از رویای خیسم
از تن خشک و کویرم
وقتی که به آسمونم میرسم
نادیا صباحی