پاریس را به شانزه لیزه اش می شناسند

پاریس را به شانزه لیزه اش می شناسند
گل را به رز
کوه را به اورست
رودخانه را به ماهی
چشمه را به زلالی اش می شناسند
جنگل را به درخت
بیشه را به نسیم
پرنده را به آزادی
آسمان را به آبی بیکرانش می شناسند
زنبور را به عسل
مادر را به مهر
عشق را به آتش
بودا را به آیین اش می شناسند
سیاست را به دروغ
درنا را به صلح
باران را به اشک خدا
اقیانوس را به ژرفایش می شناسند
ویکتوریا را به آلبرت
گشتاسب را به کتایون
ما را به یکدیگر
منِ بی تو را به تراژدی می شناسند

حامد محمدی