به لعل کوه تاجیکان نمی‌شاید همانندی

به لعل کوه تاجیکان نمی‌شاید همانندی
لب سُرخ تو از هر سُرخ زیباتر نماید رو

ز رنگ برف، برفی‌تر شده رویت دو زلف تو
طلای ناسره ماند میان مُشک و زر ابرو

دو چشمانت خلیج پارس می‌ماند پر از آبی
پر از سبزینه‌های برگِ نخلانِ شده جارو

تو خوزستانِ اروندی و ماهیگیر احساسم
دو پایت ساقهٔ نرگس دو دستت چون حنا پارو
محمدنبی خرّمی