من که از شعر و هنر هیچ نمی دانستم

من که از شعر و هنر هیچ نمی دانستم
عشقِ دیدارِ تو افسوس مرا شاعر کرد
از همین عشق نوشتم که به شهرت برسم
شاید این اسم، تو را پیشِ خودش حاضر کرد
با هر آنکس که کنون شعر مرا می خواند
این بگویم رخ او مجتهدی کافِر کرد.
شعر من را برسانید به او قبل از مرگ
شاید اعدامِ مرا دست خودش صادر کرد.
پوریا معصومی