غرق تنهاییه خود بودم که که نگاهم افتاد.

غرق تنهاییه خود بودم که
که نگاهم افتاد.
به همان چادر مشکی.
به همان صورت زیبا.
به همان قامت رعنا.
که از ان دور دلم را لرزاند.
تپش قلب من انگار به هزارن برسید..
سخت تر شد نفسهام لرزه به دستان برسید
اندکی نزدیک شد.
چقدر مثل تو بود.
ولی انگار تو نبودی هرگز.
ولی از اینکه تو را یاد من انداخت ازش ممنونم..
امین غلامی