تو را به گریه می سپارم

تو را به گریه می سپارم
برای طعم شور اشک
برای هر آنچه نداشتی و زندگی از تو گرفت
برای تلخی حقیقت
شیرینی رویا
اینکه دوام بیاوری
از چنگ زدن بر قلبهای خالی به خاطر هیچ
مرا به مرگ بسپار
برای گرمای زندگی
و طعم سرد خاک
که زندگی غوغایی بیهوده است
تو را به نفرت میسپارم
ببینی عشق را از دریچه های زخمی روحت
که نفرت ادامه عشق است……
ارغوان اسماعیلی