سال‌ها بر شیشه‌های پنجره از چوب نار

سال‌ها بر شیشه‌های پنجره از چوب نار
پرده‌ها افتاده پر گرد و غبار

با سرانگشتش نسیم، در به در
می‌نویسد باز می‌آید بهار

سال‌ها در شور و ماهور و سه گاه
می‌زند این دل نوای شام تار

روی بال چون حریر شاپرک
دست غم پاشیده گرد انتظار

گل برای بلبل و بلبل برای باغ دل
روی شانه می‌کشد، بار جدایی بی‌قرار

خانه‌های با حریم از مهربانی‌های او
گشته بی در، گشته بی قفل و حصار

می‌برم باز نگاهم دور دور
تا کنم خورشید شادی را شکار

می‌روم تا کوهِ نورِ خاطره
شاید آنجا عشق من آید به کار

فروغ قاسمی