اگر روزی گذار افتد به راهی دور و بی‌پایان

اگر روزی گذار افتد به راهی دور و بی‌پایان
جهان را می‌نویسم من، به چشمم دفتر امکان

کوهان سربه‌فلک دیده، نشان از عشق او دارم
نسیم از دشت می‌گوید، پیام از لحظهٔ باران

به هر گامی که بردارم، زمین راز دگر گوید
ستاره‌ها شبانه برق، چراغ راه بی‌پایان

دل از جاده نمی‌گیرد، که شوق کشف در دل هست
جهان را می‌شود دیدن، به نوری تازه در چشمان

بخوان فاضل، که هر راهی نشان از عشق او دارد
سفر سرشار از حکمت شد، زمین آیینهٔ عرفان

ابوفاضل اکبری