تو دریایی و..

تو دریایی و من موجی، اسیر شوق طوفانت
جهانم بی‌تو ویران است، دلم بسته به پیمانت

چو مه تابیدی و شب را، به نور عشق آراستی
ز هر ذرّه برآید نور، ز دیدارت به کاشانت

دل از دستان تو پر زد، به بامی از تجلّایت
تو خورشیدی و من سایه، که حیرانم به ایوانت

چه حاجت پیش تو گفتن، حدیث درد پنهان را؟
که در چشمان من خواندی، غم دل‌های حیرانت

زمین تنگ است و دل گسترده، در سودای روی تو
تو آغازی و من پایان، نشسته در تمنّایت

به هر راهی که می‌رفتم، نشانت بود و بویت هم
تو آن آتش، من آن پروانه، مسکین و پریشانت

ابوفاضل اکبری