آسیابی کهن پایدار از دیرین .

آسیابی کهن پایدار از دیرین .
دوسنگ سخت وصاف هم سنگین .
آسیابیست خادم دیرین بر آئین .
منم آن دانه گندم ،کوچک وغمگین .
کنار هم قطارانم به قوت نازنین مردم .
مهیاییم له گردیم بر سفره ا ی رنگین .
که باشیم نانی و قوتی بر آشنا مردم .
دریغا آسیبانیست گرفتار در چرخه سنگین .
دهدتومار مارا بهر پخت کیک همسایه .
بهای نذر آرمان راسپارد بر طرار بی پایه .
ودر سفره نمانده نان .که تن ها خسته و بی جان .
گناه آسیابان راشمارند بر سر ایمان .

احمدرضاآزاد