خوشبختی بزرگی ست

خوشبختی بزرگی ست

که ما

در دو سوی یک عشقِ تنها

لحظه های آشنا را نفس می کشیم

تو با دهان گل های صحرائی

من با گلوی تعبیر یک رؤیا

خوشبختی بزرگی ست

که ما

زیر باران عشق

با پای هم راه می رویم

با چشم هم می بینیم

و با قلب هم دوست می داریم

خوشبختی بزرگی ست

که ما

سیب ها را می شناسیم

و نیمکت ها را می فهمیم

خوشبختی بزرگی ست

خیالی که

تو را پیش من می آورد

و مرا پیش تو می نشاند

خوشبختی بزرگی ست

که ما

عشق را عاشقیم

تو آن سوی فصل لانه ها

من این سوی کوکوی کبوترها

پرویز صادقی