چو باد از کوی تو آمد، جهان پر شد ز عطر تو

چو باد از کوی تو آمد، جهان پر شد ز عطر تو
دل از هر گوشه برخیزد، به شوق روی ماه تو

نسیم از نام تو مست است، ز تو دریا سخن گوید
که موجی از خیال تو، به ساحل می‌نهد پرتو

زمین از گام تو سبز است، زمان در دست تو جاری
شبیه آفتاب هستی، که می‌تابد به هر سو تو

چو خورشیدی، نهان گشتی، ولی نورت نمی‌میرد
جهان در خواب می‌ماند، مگر بیدار گردد تو

بخوان فاضل، ز این قصه که هر دل عاشق و بی‌تاب
جهان بی‌عشق تاریک است، چراغش روشنی با تو

ابوفاضل اکبری