دل بهانه می گیرد

دل بهانه می گیرد
که بنویس ازدرد جدایی..!
شکوفه های نشکفته ی پژمرده،
عاشقانه های یخ زده در
سوز وسرمای تنهایی..!
شورِ عشقی مانده بر دل،
اما چه بی حاصل..!
نفسی که ماند و
حبس شد درونِ سینه،
از درد بی هم نفسی..!
چشمی به راه منتظر
به گَردی ازعشق،
مهری به دل
تا شکوفا گردد
از وصال عشق..!
ولی آه...، اگرنیاید..!
که دیگرهیچ
زخمِ این درد اثرش می ماند تا به ابد..!
مهدی کرمی