بلبل از نغمه‌ی صبحی به شکر باز آمد

بلبل از نغمه‌ی صبحی به شکر باز آمد
باد با عطر گل و سرو به راز و ناز آمد

چشمه‌ای جوش زد از دل به صفای طبیعت
رود با زمزمه‌ای نرم و پراز عشق و نواز آمد

ساقیا، جام طرب ده که به شور آوریم
وقت شادی است، غم از دل به گریز آمد

زندگی لحظه‌ی کوتاه بهاری است لطیف
هر که در عشق بماند، به عشق یار به پرواز آمد
ابوفاضل اکبری