هرچه در خود میگردم

هرچه در خود میگردم
جز نام تو نیست
یاد باد آن رهگذر را
که پرسید
غم و اندوه تو چیست
آن که خود در جوشش
معشوق می زیست
غم من
شاخه ی بی برگیست
غم من
شوق زمین است
در مژده ی باران
غم من زیباست
ای رهگذر
گر به معشوق رسیدی
خطا کن
جام زمان را بنوش
از چشمه اش لبی تر کن
شتاب کن
ثانیه ها می گذرند
و دست اندوه زمان
در پی تو خواهد گشت

شادی خانی