ای دل بگیر عکسی،از ما به یادِگاری

ای دل بگیر عکسی،از ما به یادِگاری
تا یادمان نمایند،روزی و روزِگاری

برخیز تا بسازیم،نقشی ز عالَم عشق
کاین نقش مانَد از ما تنها به یادِگاری

روزی رسد که دیگر از ما اثر نباشد
کاری بکن تو ای دل از بهرماندِگاری

تا کی در این حوالی، در بند ماه و سالی؟
هفت آسمان نشسته،با چشم انتظاری

خواهی که اوج گیریم ،باید زخود بمیریم
بشکن تو این قفس را با مرگِ اختیاری

جمعی خجسته رفتند،قومی شکسته رفتند
ما مرغ باغ عشقیم،با بالِ بیقراری

آنان که نیکنامند،پیوسته جاوِدانند
این است،یادگاری،این است،ماندِگاری

قاسم یوسفی