بنوش از زندگی تا عطش باقی‌ست

بنوش از زندگی تا عطش باقی‌ست
تا هوای از خود بیخودی‌ت پابرجاست
تا مثل رودخانه‌ای خشک، غمگین و دل‌مرده نشده‌ای
بنوش از روشنای زندگی تا هنوز بدبینی به رگ هایت
سرایت نکرده
بنوش تا حالِ سرخوشیِ شامگاه‌ت باقی‌ست
و مهتاب هنوز زیباست
و آفتاب پرده از شب می‌کشد
تا امید در تو جاری‌ست
بنوش از دیوانگی‌هایت
تا در یک چشم‌ برهم‌زدن در هاله‌ای از درد فرو نرفته‌ای
بنوش از زندگی
که دیر یا زود فریاد خشکسالی‌ت را در سینه حبس می‌کنی
و در خود می‌میری
بنوش تا امید باقی‌ست..
#شیما_سبحانی